Superstulatek

Zamiast myśleć, że stulatkowie są „lepsi” pod względem biologii, można spojrzeć na to inaczej – ich organizm po prostu nie aktywuje mechanizmu śmierci, który u większości ludzi włącza się w odpowiednim momencie.
Organizm ma coś w rodzaju systemu awaryjnego wyłączania, który u większości ludzi działa zgodnie z jakimś wewnętrznym limitem. Stulatkowie mogliby być wyjątkowi nie dlatego, że są „silniejsi” czy „zdrowsi”, ale dlatego, że ten limit u nich się nie aktywuje albo działa inaczej. Jednym słowem umieramy nie wtedy, gdy naprawdę musimy, ale wtedy, gdy organizm uzna, że czas się wyłączyć. A stulatkowie po prostu tego sygnału nie dostają.

Najnowsze badania sugerują, że czynniki epigenetyczne aktywują z czasem geny które mogą prowadzić do śmierci. Tajemnica długowieczności polegałaby więc na tym, aby oszukiwać geny, by myślały, że organizm jest młodszy.

Podobnie jak w mechanice kwantowej, w biologii mamy do czynienia z systemami o dużej nieprzewidywalności. Nie da się jednoznacznie przewidzieć, że np. dieta X czy styl życia Y zapewnią każdemu długowieczność. To, co działa dla jednej osoby, może być nieskuteczne lub wręcz szkodliwe dla innej. Może przyszłością są spersonalizowane strategie długowieczności, uwzględniające indywidualną biologię?

Ostatnio edytowany przez Zwiezda (2025-03-23 21:36:01)